vrijdag 24 augustus 2012

Het internet: waar ben ik eigenlijk?

Tijdens het schrijven van mijn vorige post bedacht ik mij dat het eigenlijk wel belangrijk is om eens uit te leggen hoe het internet in elkaar steekt. Uiteraard weet iedereen wel zo'n beetje wat het internet is: het komt binnen via de kabel of telefoon en je kunt er van alles op terugvinden en downloaden. Wellicht is dat toch wel wat kort door de bocht.

Het internet zelf is eigenlijk niets meer dan een enorme hoeveelheid aan elkaar geknoopte computers. Dit zijn uiteraard de huis-tuin-en-keuken computers, maar veel apparaten die je tegenwoordig kunt kopen zijn klaar voor het internet of in ieder geval vrij eenvoudig ermee te verbinden. Denk aan mobiele telefoons, maar ook televisies, printers tot complete huizen kunnen worden aangesloten. Hoe kunnen al deze apparaten elkaar vinden? En wat voorkomt dat een document bedoelt voor mijn printer niet bij de buurman wordt afgedrukt?

De adressering op het internet
De kern van alle communicatie tussen die verschillende apparaten wordt gevormd door diverse protocollen. Een protocol is niets meer dan een verzameling afspraken over hoe communicatie moet verlopen. Net als bij een gesprek tussen mensen zijn er regels nodig over hoe deze gesprekken moeten verlopen. Alles wat je via het internet doet, van het versturen van een document aan je collega tot het bekijken van een filmpje op YouTube is mogelijk door verschillende protocollen. Om terug te komen op de vraag hoe al de apparaten elkaar kunnen vinden, wil ik één protocol uitlichten: het Internet Protocol of IP. Het beste kun je deze vergelijken met de afspraken die zijn gemaakt over telefoonnummers. Elk telefoonnummer is zo opgebouwd dat je er aan kunt zien in welk land, welke gemeente en uiteindelijk bij welk toestel het nummer hoort. Internet adressen zijn op een vergelijkbare manier wereldwijd verdeeld. Doordat er afspraken zijn gemaakt over de manier waarop apparaten een adres krijgen, kunnen deze adressen eenvoudig worden teruggevonden komen berichten op de juiste bestemming aan.

Te weinig adressen
Nu kun je je voorstellen dat met zo veel verschillende apparaten die een adres willen op het internet er vrij snel geen adressen beschikbaar meer zijn. Tot nu toe was het mogelijk om met wat slimme trucs veel meer apparaten met het internet te verbinden dan oorspronkelijk mogelijk was. De meeste gebruikte truc zorgt ervoor dat mensen thuis en bedrijven meerdere apparaten met hetzelfde adres op internet bekend zijn. Dit werkt doordat er een toegewijde "postbode" bij de centrale brievenbus wacht op binnenkomend verkeer. Doordat hij in een notitieblok heeft bijgehouden naar wie er een bericht is verstuurd, weet hij ook wie er op een antwoord wacht. Een bijkomend voordeel van deze oplossing is dat alle apparaten die "achter" de postbode staan niet direct met internet communiceren en dus ook niet direct door kwaadwillenden bereikt kunnen worden. Op die manier worden zij dus enigszins beschermt tegen aanvallen van buitenaf.

IP versie 4 en IP versie 6
Het huidige internet is voor het overgrote deel alleen bereikbaar via "verouderde" IP adressen, de versie van deze manier van adresseren is versie 4 of IPv4. Inmiddels is het zo dat alle IPv4-adressen zijn gereserveerd. In 2006 zag men dit al aankomen en is er een nieuw voorstel geschreven voor het schrijven van de internet adressen (IPv6). Het probleem hierbij is dat deze nieuwe manier zó anders is dat je vanaf een apparaat met alleen een oud adres geen berichten kunt sturen naar een apparaat met een nieuw adres. Denk als voorbeeld aan telefoons met alleen getallen om een nummer mee te bellen, daarnaast kan deze telefoon alleen naar nummers met tien getallen bellen. Met nieuwe telefoons kun je zowel letters als cijfers gebruiken en kun je naar nummers van twintig karakters bellen. Deze nieuwe nummers kun je niet bellen vanaf de oude telefoon. Naar verwachting zullen beide manieren van adresseren lange tijd naast elkaar blijven bestaan, dit komt voornamelijk omdat er voor mensen met een oude adressering geen echte reden is om over te stappen, iedereen die zij willen bereiken gebruikt waarschijnlijk ook de oude adressering. Daarnaast is het niet gratis om over te stappen, omdat bijvoorbeeld ook de eerder genoemde "postbode" bij de deur vervangen moet worden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten